Pokedex - #0988 Slither Wing

Opis

Slither Wing Slither Wing to duży, ćmo-podobny Pokémon o czterech nogach. Jego oczy przypominają oczy złożone i mają dwa odcienie czerwieni, a po bokach twarzy wystają czerwonawe, kolczaste struktury przypominające rogi. Futro pokrywające jego ciało i nogi jest zadymione białe i niechlujne. Jego odwłok jest granatowy w centrum, a ogonowaty odwłok ma kolor morski z czarnymi kropkami. Slither Wing posiada sześć liściopodobnych skrzydeł w pomarańczowym kolorze, których końcówki są żółto-pomarańczowe, a małe zielone diamenty zdobią ich powierzchnię. Skrzydła te nie wydają się jednak wystarczająco silne, by umożliwić mu latanie. Chociaż przeważnie porusza się na czterech nogach, podczas walk może stawać na tylnych łapach.

W artykule z sierpniowego numeru magazynu Occulture stwierdzono, że zgłoszono niewiele obserwacji Slither Winga, którego nazwa pochodzi od podobnego stworzenia opisanego w Księdze Szkarłatnej. Dzieli on cechy z Volcaroną, a niektórzy teoretyzują, że mógł zostać ożywiony z prehistorycznych skamieniałości. Jednak żadne skamieniałości Volcarony z tego okresu nie zostały odnalezione.

Według SI Sady, Slither Wing jest starożytnym Pokémonem spokrewnionym z Volcaroną. Jednak według Sady sprowadzonej do Crystal Pool przez Terapagosa, Slither Wing jest odpowiednikiem Volcarony z innej linii czasowej. Jego prawdziwe pochodzenie pozostaje nieznane. Slither Wing został sprowadzony w głąb Area Zero przez maszynę czasu zbudowaną przez profesor Sadę dziesięć lat temu.

Ciekawostki

• Slither Wing jest starożytną formą Volcarony, o cechach ćmy i przypominających liście skrzydłach.
• Jego skrzydła nie są wystarczająco silne, aby umożliwić mu latanie.
• Niektórzy teoretyzują, że Slither Wing mógł zostać ożywiony ze skamieniałości prehistorycznego okresu, choć takie skamieniałości Volcarony nie zostały odnalezione.
• Według AI Sady, Slither Wing pochodzi z alternatywnej linii czasowej, podobnie jak inne Paradox Pokémony.
• Slither Wing został sprowadzony do Area Zero przez maszynę czasu zbudowaną przez profesor Sadę dziesięć lat temu.