Czym jest VGC?

-

Wprowadzenie

VGC – Video Game Championships – to nazwa oficjalnych turniejów organizowanych przez The Pokémon Company International. Istnieją one od 2008 roku, a ich korzenie siegają nieco wcześniej. Wśród fanów, skrót VGC używany jest jako nazwa formatu tychże rozgrywek (choć sam format nazywa się „Modified”).

Pomimo sporej ilości zmian, którym ulegały jego zasady, sam szkielet rozgrywki pozostał ten sam – podwójna walka, przynieś sześć i wybierz cztery to chleb powszedni dla tych, którzy ubiegają się o tytuł najlepszego na świecie. Od samego początku, w VGC królowali Japończycy – pierwszy tytuł w 2008 roku do Kraju Kwitnącej Wiśni zabrał Izuru „MORF” Yoshimura i jego level 1 Smeargle (wtedy jeszcze mistrzostwa nazywały się Pokémon Video Game Showdown), rok później, idealnym wynikiem (7-0) mógł się pochwalić Kazuyuki Tsuji, ale w 2010 roku tytuł Japończykom wykradł Ray Rizzo, który jeszcze przez dwa kolejne lata deklasował swoich przeciwników (wynik 9-0 w 2012 roku) bezpiecznym stylem gry oraz inteligentnym doborem Pokémonów, a także ich natur czy EV spreadów. W 2013 roku, tytuł po raz pierwszy wpadł w ręce Europejczyka – Włocha Arasha Ommati i jego musztardowego Mamoswine’a, aby w ubiegłe lato powrócić na Daleki Wschód – tym razem do Korei Południowej w walizce Sejuna Parka [O jego drużynie przeczytacie tutaj. — przyp. red.], który zaliczył top cut na każdych mistrzostwach od 2011 roku włącznie.

Zanim klikniesz „Look for a battle”…

Wydaje mi się, że to zdecydowanie więcej na temat historii jednego formatu, niż chcielibyście wiedzieć, więc przejdźmy do konkretów. Zanim jednak zaczniemy, trzeba zdać sobie sprawę w co się pakujemy – Pokémon to gra, w której nie zawsze wygrywa najlepszy, walki bywają decydowane przez sytuacje, które mają niezwykle małe prawdopodobieństwo zdarzenia, dlatego jeśli masz wpaść w szał i stracić panowanie nad sobą po przegranej przez Rock Slide flinch — co się zdarza dosyć często — lub Critical Hit w ostatniej turze, to nawet nie zaczynaj. No dobra, może trochę przesadziłem, ale wiedz, że są to zdarzenia, z którymi będziesz musiał nauczyć się godzić.

Podstawy

Żelazną zasadą oficjalnego formatu jest „double battle, bring six, take four” — do turnieju stajemy z teamem sześciu Pokémonów, przed każdą walką mamy 90 sekund na wybranie czwórki. Rozgrywka trwa 15 minut, na wykonanie ruchu mamy 45 sekund. Zasady każdego roku ulegają niewielkim zmianom, zazwyczaj głównie chodzi o pulę dozwolonych Pokémonów.

W VGC — tak jak w każdym innym formacie — istnieją rzeczy, które odróżniają go od innych formatów. W porównaniu z rozgrywką singlową Protect jest stosowany niezwykle często – prawie na każdym Pokémonie. Ruchy jak np. Follow Me, czy Helping Hand są bezużyteczne w singlach, tu mają dość szerokie zastosowanie. Oprócz standardowych mechanik, dochodzą także np. ruchy obszarowe i związane z tym obniżenie obrażeń. Takich smaczków jeszcze wiele, dzieki czemu rozgrywka jest dużo bardziej urozmaicona. Z drugiej strony, standardowe dla formatu smogonowego Stealth Rock czy Spikes nie mają zastosowania — mniej się switchuje i gracze raczej skupiają się na zadawaniu obrażeń bezpośrednich aniżeli pasywnych. Przeciętna walka trwa do około 13 tur (ok. 10 minut przy sprawnym wybieraniu ruchów przez obie strony), często nawet krócej — dzięki temu, Tailwind i Trick Room cieszą się zdecydowanie większą popularnościa. Najlepszym sposobem na zobaczenie na czym dokładnie polegają mecze w VGC i czym się różnią od singli jest wycieczka na Pokémon Showdown i obejrzenie kilku walk w formacie VGC 2015 lub obejrzenie filmików Cybertrona i Alexa Oglozy — oni przygotowują walki z Battle Spota.

Nie należy mylić zasad wprowadzonych przed laty przez społeczność singlową z oficjalnymi (często się to zdarza u początkujących), nie istnieją zakazy typu Sleep Clause, Swagger Clause czy OHKO Clause, natomiast istnieje zasada Item Clause – itemy w teamie nie mogą się powtarzać. Z pełnym zestawem reguł można się zapoznać ściągając ten plik.

Warto zauważyć, że większość nowych Pokémonów (i Mega) są tworzone z myślą o oficjalnym formacie — jeżeli powiecie graczowi VGC, że Mega Gengar jest zbyt silny i powinien być zbanowany, to wywali na Was wielkie oczy, bo jest to Pokémon bardzo niszowy. Podobnie sprawa się ma Greninją, Aegislashem i innymi zbanowanymi w formatach smogonowskich Mega, jak np. Salamence czy Kangaskhan. Co za tym idzie, trochę inne Pokémony są popularne — widzieliście kiedyś Cresselię lub Amoongussa w wyższych tierach Smogona? Raczej nie, w VGC są niezwykle popularne.

Konkluzja

VGC to nie tylko rozgrywki online, ale przede wszystkim turnieje (o których strukturze innym razem). Dochodzi tu czynnik integracji i interakcji z innymi graczami poza Internetem. Jeżeli chcecie poznać innych graczy, odkryć, kto „siedzi” za nickiem z forum, zainspirować się w jakiś sposób, lub po prostu zwiedzić zagraniczne miasta, to warto zacząć swoją przygodę z VGC!

Zdjęcia ze strony: http://www.Pokémon.com/us/play-Pokémon/worlds/2014/

Szymoninho
Szymoninho
Gracz VGC od sezonu 2013. Jego ulubiony Pokemon to Tyranitar.

━ Pokedex




Wyszukaj Pokemona

Gry
Anime
Ogólne
GO
Anime


1 KOMENTARZ

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Najnowsze nowinki